گردآورندگان: ياسر حاجي‌پور (کارشناس ارشد دانشگاه آزاد واحد چالوس)
ابوطالب رحمان‌پور (کارشناس ارشد علوم تحقيقات واحد اراک)
بخش نخست
چکيده:
امروزه در ميان نظريه پردازان حقوق کيفري اعتقاد بر آن است که ميانجيگري کيفري به عنوان يکي از شيوه هاي حل و فصل اختلافات، بايد از اصول و قواعد خاصي که تضمين کننده حقوق بزه کار و بزه ديده به صورت همزمان است پيروي نمايد، به طور مثال اگرچه اعتقاد بر آن است که ارجاع و احاله دعاوي به ميانجيگري از مراحل اوليه شروع دادرسي با توجه به اينکه اثرات سوء دادرسي را ندارد و همچنين منجر به تثبيت شخصيت مجرمانه در نهاد بزهکار نخواهد شد، امري مورد پذيرش است اما بايد توجه داشت که اين موضوع تنها زماني صدق مي نمايد که با اصول اساسي دادرسي عادلانه و حقوق بزهکار در تناقض نباشد، موضع قانون جديد آيين دادرسي را در اين خصوص توسيع موارد استفاده از نهاد ميانجيگري است.